راهنمای تعدیل مدت جداسازی بیماران کووید-19 و قرنطینه موارد تماس نزدیک

راهنمای تعدیل مدت جداسازی isolation بیماران کووید-19

موارد خفیف و متوسط کووید-19 :

مدت جداسازی تا 5 روز پس از شروع علائم است( بشرط قطع تب(بدون استفاده از داروهای ضد تب) و برطرف شدن سایر علائم بالینی برای حداقل 24 ساعت)
پس از پایان جداسازی و تا 10 روز پس از بروز علائم، از ماسک با کیفیت بالا( ماسک جراحی یا دو ماسک روی هم یاN95 بدون فیلتر) استفاده نموده و موازین بهداشتی را رعایت کنند
.

موارد خفیف و متوسط بیماری که دارای نقص ایمنی می باشند: (بیماران پیوندی، بیمارانی که داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی یا شیمی درمانی استفاده می کنند، بیمار HIV که شمارش CD4 پایینی دارند و سایر بیماران نقص ایمنی و.....)

مدت جداسازی تا 20 روز پس از شروع علائم
به شرط قطع تب( بدون استفاده از داروهای ضد تب) و برطرف شدن سایر علائم بالینی برای حداقل 24 ساعت
استفاده از ماسک با کیفیت بالا( ماسک جراحی یا دو ماسک روی هم یا N95 بدون فیلتر) و رعایت موازین بهداشتی توصیه می شود.

موارد شدید کووید-19

به شرط قطع تب و برطرف شدن سایر علائم بالینی برای حداقل 24 ساعت
حداقل 14روز بعد از بروز علائم
بیماران بستری که بر اساس بهبود علائم بالینی ترخیص شده اند، باید تا پایان زمان یاد شده( حداقل تا 14 روز از شروع علائم) در منزل جداسازی را رعایت و از ماسک با کیفیت بالا( جراحی یاN95 بدون فیلتر یا دو ماسک روی هم ) استفاده نموده و پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند.

جداسازی مواردی که تست PCR آنها مثبت است و بدون علامت(asymptomatic ) هستند، نیز 5 روز است. لازم است تا 10 روز از ماسک با کیفیت بالا استفاده نموده و پروتکل های بهداشتی را رعایت نمایند.
موارد در معرض تماس نیز به مدت 5 روز قرنطینه می شوند و تا روز دهم پس از تماس، لازم است ماسک با کیفیت بالا استفاده کرده و پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند.
در کلیه موارد پیشگفت طبق نظر پزشک معالج مدت جداسازی بر اساس شرایط بیمار، قابل افزایش است.
تعریف مورد خفیف، متوسط و شدید کووید-19 مطابق دستورالعمل مراقبت و درمان کووید-19 ، نسخه یازدهم است.

تعریف مورد خفیف کووید-19

از نظر شدت بیماری این مرحله به عنوان مرحله خفیف در نظر گرفته می شود. علائم خفیف بصورت تب کمتر از 38 درجه، گلودرد با یا بدون سرفه های خشک، لرز، سردرد، از دست دادن حس چشایی و بویایی، تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، اسهال، بدن درد، گلودرد، ضعف و خستگی مفرط است. این علائم می تواند در هر فرد متفاوت باشد و بیمار یک یا چندین مورد از علائم را داشته باشد.

در این مرحله علائم حیاتی(نبض، فشارخون و تعداد تنفس) پایدار است و سطح اشباع اکسیژن (Spo2) بالای 94 % می باشد.

عموما فرد نیاز به بستری ندارد. بیمارانی که جزو گروه های پر خطر برای کووید-19 عارضه دار محسوب می شوند، باید با دقت بیشتری

پیگیری شوند و در صورت بروز علائم و تشدید بیماری نظیر تنگی نفس باید مراجعه کرده و اقدامات بعدی انجام شود(طبق دستورالعمل نسخه یازدهم )

بیماری متوسط

در این مرحله ممکن است علائم قبلی با شدت بیشتر وجود داشته باشد.

ملاک های ورود به این مرحله عبارت است از:

- وجود علائم تنفسی( شامل تنگی نفس، احساس درد، فشار در قفسه سینه و ...) با یا بدون تب مساوی یا بیشتر از 38 درجه سانتی گراد
- سطح اشباع اکسیژنSpo2 بین 90% تا 94%
- درگیری ریوی کمتر از 50%