مرکز بهداشت شهرستان قم

در دوران ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﮐﺮوﻧﺎ، ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺧﻮد را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻨﺪ و ﺻﺒﻮراﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ، اﻣﺎ ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﻌﻤﻮﻻ در ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب دﭼﺎر ﺳﺮ درﮔﻤﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺴﯿﺎر واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان و ﺑﺮ ﻃﺒﻖ رﻓﺘﺎر اﻓﺮاد ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺧﻮد ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺴﯿﺎر دﺷﻮار اﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﺮدن ﺳﻄﺢ ﻧﮕﺮاﻧﯽ آنﻫﺎ ﺑﺮای واﻟﺪﯾﻨﺸﺎن ﻧﯿﺰ دﺷﻮار اﺳﺖ. در ﻃﻮل دوران ﺑﺤﺮان، اﻗﺪاﻣﺎﺗﯽ ﭼﻮن ﻓﺎﺻﻠﻪﮔﺬاری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﻣﻤﻨﻮﻋﯿﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺧﺎرج از ﺧﺎﻧﻪ، ﺗﻌﻄﯿﻠﯽ ﻣﺪارس و ﻣﻬﺪ ﻫﺎی ﮐﻮدک، دوری از دوﺳﺘﺎن، ﺑﺎزی و ورزش،  ﮐﻮدﮐﺎن را در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ و ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﺳﻄﺢ اﺳﺘﺮس و اﺿﻄﺮاب در آن ﻫﺎ ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻻزم اﺳﺖ ﺗﺮسﻫﺎ و ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎی آنﻫﺎ را از  راه ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﮐﺎﻫﺶ داده و  ذﻫﻦ آنﻫﺎ را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﯿﻢ. واﻟﺪﯾﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ و ﻋﻼﻗﻤﻨﺪی ﺑﯿﺸﺘﺮ ، اﺳﺘﺮس آن ﻫﺎ را ﮐﺎﻫﺶ دﻫﻨﺪ. زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن دﭼﺎر اﺳﺘﺮس ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﭘﺎﺳﺦﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﯿﻎ زدن، ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪن، ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪن، ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪن و ﻏﯿﺮه از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ. ﺑﺮای ﮐﻤﮏ ﺑﻪ آنﻫﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﭘﺎﺳﺦﻫﺎ، ﻣﻬﻢ اﺳﺖ از اﺣﺴﺎﺳﺎت آنﻫﺎ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺮای آنﻫﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ. روش ﻫﺎی ﺳﺎده اﻣﺎ ﻣﻮﺛﺮ زﯾﺮ را ﺑﺮای ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﺮس، ﻧﮕﺮاﻧﯽ، ﻧﺎراﺣﺘﯽ و اﯾﺠﺎد آﺳﺎﯾﺶ و اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺘﺎن اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﯿﺪ: 

1.    زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ارﺗﺒﺎط دو ﻃﺮﻓﻪ ﺑﺎ ﮐﻮدک اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺮای ﻫﺮ ﮐﻮدک ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ وﻗﺖ ﺑﮕﺬارﯾﺪ. اﯾﻦ وﻗﺖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ 20 دﻗﯿﻘﻪ ﯾﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﺮ روز ﺳﺮ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﮐﻮدﮐﺎن ﯾﺎ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ در زﻣﺎن ﺧﺎﺻﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ آن ﺑﺎﺷﻨﺪ.

از ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ دوﺳﺖ دارد ﭼﻪ ﮐﺎری اﻧﺠﺎم دﻫﺪ؟ اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ در او ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺧﻮاﻧﺪن ﮐﺘﺎب، داﺳﺘﺎن ﮔﻔﺘﻦ، ﻧﻘﺎﺷﯽ ﮐﺮدن، اﻧﺠﺎم ﮐﺎرﻫﺎی ﻫﻨﺮی و ﻣﻬﺎرﺗﯽ، اﻧﺠﺎم ﮐﺎرﻫﺎی روزاﻧﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻫﻢ، ﺗﻔﮑﺮ و ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎی ﻣﻌﻨﻮی، دﻋﺎ ﮐﺮدن، ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮدن، ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﻫﺎی آﻧﻼﯾﻦ، ﻣﻌﺎﺷﺮت از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻠﻔﻦ، ﻧﻮﺷﺘﻦ داﺳﺘﺎن و ﺷﻌﺮ، اﻧﺠﺎم ﺑﺎزی ﻫﺎی داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎ اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮاده ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﺑﺮای ﺳﺮﮔﺮم ﮐﺮدن آن ﻫﺎ ﺑﮑﻨﯿﻢ، در اﯾﻦ ﺻﻮرت آرام ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ و در دوران ﻫﻤﻪ ﮔﯿﺮی، دﭼﺎر ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ. اﮔﺮ آن ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺎری اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺻﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺬاری ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻣﻨﺎﻓﺎت دارد، از اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺮای ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ آن ﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﺪ.

2.    ﯾﮏ ﺟﺮﯾﺎن روزﻣﺮه ﻣﻨﻌﻄﻒ وﻟﯽ ﺛﺎﺑﺖ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ای ﺑﺮای ﺧﻮد و ﮐﻮدﮐﺘﺎن ﺗﻬﯿﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ و ﻓﺮاﻏﺖ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ورزش را در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺮ روز او ﺑﮕﻨﺠﺎﻧﯿﺪ. اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺘﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﮐﺮده و رﻓﺘﺎر ﺑﻬﺘﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ اﺳﺘﺮس او ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺘﺎن در ﻣﻮرد ﺣﻔﻆ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﯾﻤﻦ آﻣﻮزش دﻫﯿﺪ. در ﺻﻮرت ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺑﻮدن ﺷﺮاﯾﻂ، او را از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯿﺮون ﺑﺒﺮﯾﺪ. ورزش ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻠﻖ و ﺧﻮی او را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ او را ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ در آورﯾﺪ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﭘﯿﺎده روی در اﻃﺮاف ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻣﻨﺰل ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﻮای ﺗﺎزه و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺑﺪﻧﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ او ﺑﺮای ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن روﺣﯿﻪ ﺧﻮد ﻧﯿﺎز دارد.

3.    ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﺪ ﻣﺮﺗﺒﺎ دﺳﺘﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ آب و ﺻﺎﺑﻮن ﺑﺸﻮﯾﻨﺪ. ﺷﺴﺘﻦ دﺳﺖ ﻫﺎ و رﻋﺎﯾﺖ ﺑﻬﺪاﺷﺖ را ﺳﺮﮔﺮم ﮐﻨﻨﺪه ﮐﻨﯿﺪ. ﯾﮏ ﺷﻌﺮ 20 ﺛﺎﻧﯿﻪ ای ﺑﺮای ﺷﺴﺘﻦ دﺳﺖ ﻫﺎ ﺑﺴﺎزﯾﺪ. ﭼﻨﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﺴﺘﺸﻮی ﻣﺮﺗﺐ دﺳﺖ ﻫﺎ اﻣﺘﯿﺎز داده و آن ﻫﺎ را ﺗﺤﺴﯿﻦ ﮐﻨﯿﺪ. ﯾﮏ ﺑﺎزی درﺳﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺻﻮرﺗﺘﺎن را ﻟﻤﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ و ﺟﺎﯾﺰه ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﺘﺮی ﺻﻮرﺗﺶ را ﻟﻤﺲ ﮐﺮده )ﻫﺮ ﯾﮏ از ﺷﻤﺎ ﺗﻌﺪاد ﻟﻤﺲ ﻫﺎی ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﺑﺸﻤﺎرﯾﺪ( ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺮﻓﻪ ﯾﺎ ﻋﻄﺴﻪ ﺟﻠﻮی دﻫﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ دﺳﺘﻤﺎل ﯾﺎ آرﻧﺞ ﺧﻢ ﺷﺪه ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ. ﺷﻤﺎ اﻟﮕﻮﯾﯽ ﺑﺮای رﻓﺘﺎر ﮐﻮدﮐﺘﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ اﮔﺮ ﺣﻔﻆ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﯾﻤﻦ و رﻋﺎﯾﺖ ﺑﻬﺪاﺷﺖ را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﺮده و ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﺑﻪ ﺧﺼﻮص اﻓﺮاد ﺑﯿﻤﺎر ﯾﺎ آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮ، دﻟﺴﻮزاﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﯿﺪ، ﮐﻮدﮐﺎن از ﺷﻤﺎ ﯾﺎد ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.

4.    ﻫﻤﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺪ رﻓﺘﺎری ﻫﺎﯾﯽ دارﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺪ ﻓﺘﺎری ﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﺴﺘﮕﯽ، ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ، ﺗﺮﺳﯿﺪن ﯾﺎ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﻣﻬﺎرت ﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ، ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻮﯾﮋه زﻣﺎن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮرﻧﺪ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ واﻟﺪﯾﻦ را ﺑﺴﯿﺎر ﻋﺼﺒﯽ ﮐﻨﻨﺪ. رﻓﺘﺎر ﺑﺪ او را ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﺜﺒﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﺪ. ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ رﻓﺘﺎر ﺑﺪ ﺷﺮوع ﺷﻮد، آن را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﯿﺪ. وﻗﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﯽ ﻗﺮاری ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺣﻮاس آن ﻫﺎ را ﺑﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺧﻨﺪه دار و ﺟﺬاب ﭘﺮت ﮐﻨﯿﺪ. 10 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻣﮑﺚ ﮐﻨﯿﺪ، ﻧﻔﺲ ﺧﻮدﺗﺎن را 10 ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻓﺮو ﺑﺒﺮﯾﺪ و ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺑﯿﺮون دﻫﯿﺪ  اﯾﻦ ﻋﻤﻞ را 5 ﺑﺎر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ و ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ آراﻣﯽ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﺪ.  آراﻣﺶ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﺮده و اﺳﺘﺮس را ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ. اﯾﻦ روزﻫﺎ روزﻫﺎﯾﯽ اﺳﺘﺮس زا اﺳﺖ از ﺧﻮد ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ از ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻧﯿﺰ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ. ﺑﻪ ﺧﻮد اﺳﺘﺮاﺣﺖ دﻫﯿﺪ. ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ. وﻗﺘﯽ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﺧﻮاب ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﺎری ﺳﺮ ﮔﺮم ﮐﻨﻨﺪه ﯾﺎ آراﻣﺶ ﺑﺨﺶ ﺑﺮای ﺧﻮد اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ.

5.    ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﭼﻘﺪر دﻟﻨﺸﯿﻦ و آرام ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﭼﯿﺰی آزارﺗﺎن داده ﺑﻪ ﺣﺮف ﻫﺎﯾﺘﺎن ﮔﻮش دﻫﺪ. ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎ ﮐﻮدک ﺧﻮد ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﺪ. اﮔﺮ ﺗﻤﺎﯾﻠﯽ ﺑﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﻧﺪاﺷﺖ اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ او آﻧﺠﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ. ﻓﻘﻂ در ﮐﻨﺎرش ﺑﻤﺎﻧﯿﺪ و ﺑﻪ او ﯾﺎدآور ﺷﻮﯾﺪ ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ دارﯾﺪ و از او ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ. در ﻓﺮﺻﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ او ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ. آن ﻫﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺷﻨﯿﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺳﮑﻮت و ﺣﺮف ﻧﺰدن از ﮐﻮدﮐﺎﻧﻤﺎن ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﺻﺪاﻗﺖ و ﺻﺮاﺣﺖ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺎﻓﻈﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، زﯾﺮا ﺷﻤﺎ آن ﻫﺎ را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺪ. ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ آزاداﻧﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ. از آن ﻫﺎ ﺳﻮاﻻﺗﯽ ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎی ﻃﻮﻻﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﺪ ﭼﻘﺪر در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻣﯽ داﻧﻨﺪ. اﻃﻼﻋﺎت آن ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺪاﺷﺘﻦ اﻃﻼﻋﺎت، اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺤﺪود و ﺣﺘﯽ داﺷﺘﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﻏﻠﻂ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻨﮕﺎم ﺻﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﮐﻮدﮐﺎن ﺣﻘﺎﯾﻖ را ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﺗﺎ از دﺳﺘﻮر ﻋﻤﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﯿﺮوی ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﺟﺎی اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﺮس آن ﻫﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ آن ﻫﺎ را آرام ﮐﻨﯿﻢ. ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺳﻦ ﮐﻮدﮐﺘﺎن ﭼﻘﺪر اﺳﺖ و ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺎﺷﺪ. اﺣﺘﻤﺎل دارد ﮐﻮدک ﺷﻤﺎ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﯾﺎ ﮔﯿﺞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮای آن ﻫﺎ ﻓﻀﺎﯾﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺸﺎن را ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﻄﺮح ﮐﻨﻨﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺸﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ. از ﮐﻮدﮐﺘﺎن ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ و ﭼﻪ ﺳﻮاﻻﺗﯽ دارد. ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﯿﺪ ﮐﻮدﮐﺘﺎن ﭼﻪ ﭼﯿﺰی در ﺑﺎره ﮐﺮوﻧﺎ وﯾﺮوس ﻣﯽ داﻧﺪ و اﻃﻼﻋﺎت اﺷﺘﺒﺎه آن ﻫﺎ ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺳﭙﺲ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﻦ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﺎﺳﺦ ﻫﺎی آن ﻫﺎ اراﺋﻪ دﻫﯿﺪ. ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت ﺳﺎده ای ﻧﯿﺎز دارﻧﺪ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻌﻀﯽ از اﻓﺮاد ﺑﯿﻤﺎر ﺷﺪه اﻧﺪ، ﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺮاﻗﺐ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ( ﮐﻮدﮐﺎن در ﺳﻦ اﺑﺘﺪاﯾﯽ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺟﺰﺋﯿﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮی را ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ. ﻫﺮ ﮐﻮدک ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺳﻄﺢ رﺷﺪ و ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﻨﯿﺪ.

6.    ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ روال ﻣﻌﻤﻮل او را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯿﺪ، ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ را ﻣﺘﻌﺎدل ﮐﻨﯿﺪ. ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ در ﺻﻮرت اﻣﮑﺎن ﺧﻮاب و وﻋﺪه ﻫﺎی ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ او ﺑﺮﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ. اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﻏﺬا ﻣﯽ ﺧﻮرد و ﺧﻮاب ﮐﺎﻓﯽ دارد. اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻧﺎﮐﺎﻓﯽ ﯾﺎ ﺧﻮردن ﻫﻠﻪ ﻫﻮﻟﻪ زﯾﺎد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در اﺳﺘﺮس ﮐﻮدک ﺷﻤﺎ ﻧﻘﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﮔﺮ او اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ رﻓﺘﺎر ﺑﻬﺘﺮی در ﻣﻘﺎﺑﻞ آﻧﭽﻪ آزارش ﻣﯽ دﻫﺪ ﺑﺮوز ﺧﻮاﻫﺪ داد.

7.    در ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺤﯿﻄﯽ آرام ﺑﻮﺟﻮد آورﯾﺪ. ﻣﯿﺰان اﺳﺘﺮس و اﺿﻄﺮاب در ﮐﻮدﮐﺎن و دﯾﮕﺮ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده را ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ. ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ آراﻣﺶ ﺑﺨﺶ ﭘﺨﺶ ﮐﻨﯿﺪ و راﻫﮑﺎرﻫﺎی ﮐﺎﻫﺶ ﻓﺸﺎر رواﻧﯽ را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﯿﺪ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ در ﺧﺎﻧﻪ آراﻣﺶ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯿﺪ، اﺿﻄﺮاب ﮐﻮدﮐﺎن در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﺸﮑﻞ اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. دﻧﺒﺎل ﮐﺮدن اﺧﺒﺎر ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن و رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ را ﻣﺤﺪود ﮐﻨﯿﺪ. ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﻌﺮض ﻣﮑﺮر رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﺑﺎﻋﺚ اﺿﻄﺮاب ﮐﻮدﮐﺎن و ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻣﯽ ﺷﻮد. ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﻤﯽ داﻧﻨﺪ ﺧﺒﺮ ﺗﮑﺮاری اﺳﺖ ﯾﺎ ﺑﺮوز ﯾﮏ ﻣﻮرد ﺟﺪﯾﺪ اﺳﺖ. ﺣﻘﺎﯾﻖ را از ﯾﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺧﺒﺮی ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ.

8.    در ﺣﻀﻮر ﮐﻮدﮐﺎن از ﺗﺮﺳﯿﺪن در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﯽ ﮐﻪ ذﻫﻦ ﺷﻤﺎ را ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺮده اﺳﺖ اﺟﺘﻨﺎب ﮐﻨﯿﺪ، ﺗﺮس، ﺧﺸﻮﻧﺖ و دﻟﻬﺮه ﺧﻮد را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﺪ. ﻫﺮﮔﺰ ذﻫﻦ ﮐﻮدﮐﺘﺎن را ﺑﺎ دﻟﻮاﭘﺴﯽ ﻫﺎی آﯾﻨﺪه و ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻫﺎی ﺧﻮد ﭘﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ. ﺑﻪ آن ﻫﺎ در ﺑﺎره ﻣﻔﻬﻮم و ﺿﺮورت ﺗﻌﻄﯿﻠﯽ و ﻗﺮﻧﻄﯿﻨﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ دﻫﯿﺪ. ﺑﻪ آن ﻫﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن دﻫﯿﺪ ﮐﻪ اﻓﺮادی ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺷﺒﺎﻧﻪ روزی و دﻗﯿﻖ در ﺣﺎل ﺟﺴﺖ و ﺟﻮ و ﺗﻼش ﺑﺮای ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻪ آن ﻫﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ اﯾﻔﺎی ﻧﻘﺶ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻔﻆ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺣﻔﻆ ﺑﻬﺪاﺷﺖ روزاﻧﻪ و ﭘﺎﮐﯿﺰﮔﯽ، ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﺳﻔﺮﻫﺎ، داﺷﺘﻦ رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﻣﺘﻌﺎدل ﺑﺎ ﺣﻔﻆ  ﺳﻼﻣﺖ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ ﺟﺴﻢ و روان ﺧﻮد، از ﮐﺎﻫﺶ ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ اﯾﻦ دوران ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ زﯾﺮا ﻧﻤﯽ داﻧﯿﻢ ﻣﺎ از اﻓﺮاد ﻧﺠﺎت ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺳﺎﻟﻢ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد ﯾﺎ ﻧﻪ، اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﻪ ﮐﻤﮏ دﯾﺪﮔﺎه ﻣﺜﺒﺖ ﺧﻮد ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﺎ ﻧﻤﯽ داﻧﯿﻢ وﯾﺮوس از ﮐﺠﺎ ﯾﺎ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﯿﺰان ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮔﺴﺘﺮش ﯾﺎﺑﺪ، اﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﺧﻮد، ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن آﺳﺎﯾﺶ و اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺧﺎﻃﺮ اراﺋﻪ ﮐﻨﯿﻢ. اﻃﻼﻋﺎت واﻗﻌﯽ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﯿﺎز ﮐﻮدک اراﺋﻪ دﻫﯿﻢ. رواﺑﻂ ﻋﺎﻃﻔﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﻢ و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ را ﺗﺮﻏﯿﺐ ﮐﻨﯿﻢ.