مرکز بهداشت شهرستان قم

از عمر دندانپزشكی در ایران بیش از ۷۰ سال نمی گذرد.

در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی یعنی حدود ۸۷ سال پیش فقط سه نفر دندانپزشك در شهر تهران وجود داشت. یكی از برجسته‌ترین آنها، دكتر دندانپزشك اهل كشور لهستان بود كه دندانپزشك مخصوص رضاخان به شمار می‌رفت و تبحر فوق‌العاده‌ای در طراحی و ساخت پروتزهای دندانی داشت. دو دندانپزشك دیگر تهران قدیم نیز اهل كشور سوئیس و تركیه بودند.
پس از تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۶، دندانپزشكان به‌صورت مجزا در آن تحصیل نمی‌كردند بلكه درمان بیماری‌های دهان و دندان به‌عنوان واحدی جداگانه به پزشكان تدریس می‌شد.
۲۳ فروردین؛ روز دندانپزشك
 تا چندی پیش از این، هنگامی كه صفحات تقویم رومیزی خود را ورق می‌زدید و به روز ۲۳ فروردین می‌رسیدید، مشاهده می‌كردید كه در گوشه‌ای از صفحه نوشته شده است: ” روز بهداشت‌كار دهان و دندان ” . ولی اكنون چند سالی است كه این روز به نام روز دندانپزشك نام‌گذاری شده است.

هرچند به‌نظر می‌رسد بهتر بود روز جداگانه به این نام اختصاص می‌یافت تا بیشتر نشانگر نقش این گروه از پزشكان در ارتقای سطح بهداشت دهان و دندان افراد جامعه و درمان بیماری‌های دهان و دندان باشد.
دندانپزشكی، حرفه‌ای بسیار قدیمی است و شاید پیدایش آن به زمانی بازگردد كه انسان‌ها به فكر سلامت و بهداشت و زیباتر كردن دندان‌هایشان افتادند.

 اولین مسواك‌ها را اهالی خاورمیانه استفاده می‌كردند و آن را با همین نام یعنی >Misswak< می‌خواندند. مسواك آنها شامل شاخه كوچكی از درخت <سالوادوراپرسیكا> بود كه آن را روی آب به مدت یك روز غوطه‌ور می‌كردند تا الیاف آن از هم جدا شوند. چوب این درخت اثرات مثبتی نیز روی لثه‌ها داشت.
جالب است بدانید نخستین صندلی‌های دندانپزشكی كه در جهات گوناگون حركت می‌كنند، در موزه <دانشكده كپنهاك> به نمایش گذاشته شده است، در صورتی كه به هلند سفر كردید حتما از این موزه دیدن كنید ولی اغلب دندانپزشكان تا سال ۱۹۵۰ یعنی حدود ۵۰ سال پیش ترجیح می‌دادند ایستاده كار كنند، برخلاف دندانپزشكان امروزی كه اغلب در حالت نشسته روی دندان‌های شما كار می‌كنند.